Een uniek (laat) nieuwjaarsgeschenkje

De warmte die familieliefde kan uitstralen is niet te onderschatten maar ook niet in te schatten. 1 keer per jaar proberen alle neven en nichten (inclusief de lieven) een datum vast te leggen om bij ons tanteke te gaan "nieuwjaren". Een leuke activiteit, lekker eten en drinken, maar als dank je wel komen we nooit met lege handen toe.

Dit jaar wilden we, allé ik, de creatieve toer op gaan. En om de warme familieliefde te kunnen vasthouden besloot ik een lappendeken te maken...

Stofjes kiezen is 1 ding, maar dan begint het echte werk....

Een excelleke vormde een basis om te weten hoeveel stofjes ik diende te knippen. Na en tweetal uurtjes meten en knippen kwam ik uit op 26 witte lapjes, 46 gekleurde lapjes, 4 kleine gekleurde lapjes, het middenste deel en de rechthoekjes.

En dan puzzelen maar, aan jullie om de verschillen te zoeken ;)

Keuze gemaakt, dan stikken maar. Bij zo'n projectjes, toch lang leve de overlock. 

Op 1.5 uurtje was de katoenen laag klaar, maar dan kwam er nog een karweitje die ik onderschat had... Katoen en fleece aan elkaar...

Dankzij de tip van één van mijn inspiratiebronnen, een creatieve bezig bij boordevol leuke ideetjes, kwam ik op de tip om een deken vlot af te werken. Aangezien ik niet voor het klassieke lappendeken ging, maakte ik dus met veel plezier gebruik van deze goeie tip. Nog zo'n creatieve madam.

Maar de witte vakjes hadden een doel. De helft zou ingevuld worden met een tekening, prent of foto die symbool stond voor iemand. Voor de eerste keer maakte ik gebruik van mijn eigen printertje en het transferpapier van de Hema. En mag gezegd zijn: er zullen nog creaties volgen. De andere vakjes dienden dan om onze naam erop te schrijven. Met een klein hartje bewonderde ik het resultaat. 

En gisteren was het dan le moment suprême: het resultaat tonen en hopen dat het goed was.

Tanteke was super content met haar deken. En dit is het bewijs:

Een proficiat kadootje voor de collega's

Afgelopen week was er nog geboorte aankondiging op het werk. Het tweede op korte tijd, dat verdiende voor wat me-time aan de naaimachine.

Na een slechte nachtrust kon ik een opkikkertje gebruiken en zeg nu zelf, wie zou nu niet vrolijk worden bij deze cuties? 

En om het compleet te maken, de collega's (papa's in spe) vonden het super. De collega's wakkerden de creativiteit in me nog meer aan. Op naar een vervolg :) :)

Basketbal tas in casual jeans

Het is een tijdje geleden dat ik nog iets gepost heb, foei foei. Met een job en dat evenwicht zoeken in alles, gebeurd het dat de naaimachine wel eens aan de kant blijft staan.

Maar een lang beloofde cadeau is eindelijk af. Nu hopen dat ze met veel plezier wordt meegenomen naar de basketbal trainingen en matchen. Heel benieuwd naar de reactie van de sportieve meid.

Met fierheid toon ik je: de Rosalie II klaar voor de sport

What to do when it's raining? SEW SEW SEW

Met het vroege herfstweer ben je sneller geneigd om binnen te blijven. Ideaal dan toch om de naaimachine te laten werken. Vandaag werd dan ook een to do lijstje opgesteld: boekentasje (liefst tegen maandag), zwemtas (mss ook tegen maandag), toiletzak,musicalkleren en wie weet nog eens iets voor mezelf een jumpsuit of kleedje

Eerst stond een bezoekje aan Garderobe op programma. 3 koopjes maar met beetje verstelwerk: broek korten, bandjes van kleedje inkorten, typisch als je niet echt groot bent. Maar deze namiddag zou ik er werk van maken: ik zou zorgen dat het boekentasje klaar was. En het is gelukt.

Ik volgde een klein jaartje geleden een workshop bij deze dame en met haar uitgebreide tutorial, wat trouwens echt nog altijd zooooooooooo goed is met die foto's erbij, ging ik aan de slag.

Beetje vergeten hoe stug S520 Vlieseline was, maar dit is het resultaat. Hopelijk is de kleine meid er blij mee.

Belofte maakt schuld

Het was al een tijdje beloofd en het is er eindelijk van gekomen. Alles was reeds een eindje geleden geknipt, maar de tas was wat te groot bevonden. Dus moest er wat losgemaakt worden en ingekort.

We zijn er eindelijk toe gekomen en moet toegeven, zonder patroontje, is het wat puzzelen maar het is me gelukt. School begint pas binnen een weekje maar een nieuwe werkweek begint morgen. Hopelijk kunnen de boterhammetjes en al de rest hierin mee naar het werk.

Extra lange riem die ervoor zorgt dat gelijk wie ze kan dragen.

Twee extra zakjes binnenin zodat het geen zoektocht wordt naar GSM en sleutels.

En hopelijk een happy face voor de nieuwe werkweek te starten. 

Klaar voor een nieuwe werkweek!

Een eerste keer voor alles

Een ritstasje, iedereen heeft het er over en zal het in naaiblogland wel ooit al eens geprobeerd hebben. Deze keer waagde ik me niet aan 1 maar aan twee exemplaren.

Een verjaardagskadootje stond op het programma, maar eentje is geentje. Dus maakten we een setje.

Er zitten hier en daar nog wat schoonheidsfoutjes is maar oefening zal wel voor verfijning zorgen. Ik ben zeker dat ik nog vaak eens ga gebruik maken van de tutorial voor de leuke toilettas die ik vond bij deze handmade dame.

We sloten de naai-avond af met nog een retouchke voor een collega en kunnen zeggen dat het een succesvolle dag was.

Klank en licht buiten met heel veel water = tijd voor de naaimachine

Aangezien ze zo'n onweerachtig weertje uitgaven was dat het moment om terug aan de naaimachine te gaan zitten. Er is nog een gans to do lijstje om af te werken, dit voor zowel mezelf als voor anderen en daarom dat we nu eens aan iemand anders dachten.

Er stonden overgordijnen op het programma, moeilijk om er een foto'tje van te nemen nu want ik kan ze zelf niet gaan ophangen. Ik probeer morgen eens een previewke te nemen zodat het kleurtje toch bekend is.
Morgen beginnen we terug met werken dus ben benieuwd wat het gaat geven voor mijn bloggebeuren.

Maar er volgt zeker nog deze week :)