Dit jaar wilden we, allé ik, de creatieve toer op gaan. En om de warme familieliefde te kunnen vasthouden besloot ik een lappendeken te maken...
Stofjes kiezen is 1 ding, maar dan begint het echte werk....
Een excelleke vormde een basis om te weten hoeveel stofjes ik diende te knippen. Na en tweetal uurtjes meten en knippen kwam ik uit op 26 witte lapjes, 46 gekleurde lapjes, 4 kleine gekleurde lapjes, het middenste deel en de rechthoekjes.
En dan puzzelen maar, aan jullie om de verschillen te zoeken ;)
Keuze gemaakt, dan stikken maar. Bij zo'n projectjes, toch lang leve de overlock.
Op 1.5 uurtje was de katoenen laag klaar, maar dan kwam er nog een karweitje die ik onderschat had... Katoen en fleece aan elkaar...
Dankzij de tip van één van mijn inspiratiebronnen, een creatieve bezig bij boordevol leuke ideetjes, kwam ik op de tip om een deken vlot af te werken. Aangezien ik niet voor het klassieke lappendeken ging, maakte ik dus met veel plezier gebruik van deze goeie tip. Nog zo'n creatieve madam.
Maar de witte vakjes hadden een doel. De helft zou ingevuld worden met een tekening, prent of foto die symbool stond voor iemand. Voor de eerste keer maakte ik gebruik van mijn eigen printertje en het transferpapier van de Hema. En mag gezegd zijn: er zullen nog creaties volgen. De andere vakjes dienden dan om onze naam erop te schrijven. Met een klein hartje bewonderde ik het resultaat.
En gisteren was het dan le moment suprême: het resultaat tonen en hopen dat het goed was.
Tanteke was super content met haar deken. En dit is het bewijs:
